AGRAFOXO
PÉREZ, XERARDO (Noia, 1952)
Mestre de E.X.B., doutor en Historia pola Universidade
de Santiago de Compostela, profesor de ensino medio en Boiro, é
autor de obras sobre a prehistoria e a historia contemporánea,
así como de traballos didácticos, entre os que se
poden citar: Noia: unha vila histórica dende a orixe
ata a Edade Moderna (Lousame, C.P. de Lousame, 1987), Prehistoria
e arqueoloxía da terra do Barbanza (1986), A cultura
castrexa nos concellos de Outes, Muros e Carnota (Noia, Toxosoutos
1991), 400 anos na historia da vila de Noia. Dende a Idade Moderna
ata a Segunda República (Noia, Toxosoutos, 1991), Didáctica
da prehistoria de Galicia (Noia, Toxosoutos, 1992), Didáctica
da historia antiga e medieval de Galicia (Muros, Toxosoutos,
1993), Didáctica da historia moderna de Galicia
(Muros, Toxosoutos, 1995), Didáctica da historia contemporánea
de Galicia (Noia, Toxosoutos, 1997), O hábitat castrexo
no val de Barcala, Amaía e o val do Dubra (Noia, Toxosoutos,
1992), 1937. A Guerra Civil en Lousame e Noia. O fusilamento
de David Mouriño Ramos (1997), A Segunda República
en Lousame e Noia (Lousame, Concello, 1993) e A Guerra
Civil en Lousame e Noia. Testemuñas dunha represión
(1995). Aínda se debe engadir o traballo, editado polo autor
en Santiago, titulado O poboamento castrexo na rexión
occidental da provincia da Coruña (1989).
O volume 1938 – 39. A Guerra Civil en Lousame e Noia leva
por subtítulo “O triple crime de Marselle. A traxedia do
Baleares”, e é o derradeiro volume da triloxía que
o autor adicou a estudar a Guerra Civil e as súas consecuencias
nas dúas vilas citadas, monumental esforzo baseado non só
en fontes bibliográficas e arquivísticas, senón
tamén en testemuños de superviventes. A obra foi editada
polo Concello de Lousame e vai acompañada de ilustracións.
É autor tamén de artigos divulgativos entre os que
se pode citar “Os primieros poboadores da Ría. De Kenya
a Baroña pasando por Atapuerca” (<Casa da Gramática>,
Noia, nº 8, 2000).
Na revista noiesa <Alameda> publicou os traballos “Memorias
do franquismo” (nº 0, maio, 2000), “30 anos dun tráxico
naufraxio” (nº 1, agosto, 2000), “A morte de Dª Lucía
Romero Molezum. O conflicto da Fundación R. Blanco-Monroy”
(nº 2, decembro, 2000), “A casa e horta da Fundación
Blanco-Monroy” (nº 3, abril, 2001, con Pedro García
Vidal), “Incidente no casino” (nº 4, xullo, 2001),
“Franco en Noia” (nº 3, abril, 2001), “150 apelidos
de Noia” (nº 5, setembro, 2001), “Viaxe sentimental
polo cemiterio de Santa María a Nova” (nº 6, decembro,
2001), “Historia” (nº 8, xullo, 2002) e “Lousame
versus Noia” (nº 9, setembro, 2002). No 2002 apareceu
un monumental volume titulado Memorias do franquismo (Noia,
Toxosoutos), subtitulado “A época do wolfram en Lousame.
A corporación de Noia en Meirás”.
Ademais do seu labor de historiador, é tamén narrador,
xa que en 2003 publicou o libro de relatos O triángulo
de Óscar Wilde (Santiago, Laiovento) e logo gañou
en 2004 o Premio Manuel García Barros coa novela Unha
viaxe no Ford T (Vigo, Galaxia, 2004).