Dicionario de autores/as do Barbanza

 
 
 
   

MUÑOZ MANZANO, CARMEN (Malpartida de Plasencia, Cáceres, 14/05/1906 – A Coruña, 13/04/2002)

Mestra e inspectora de Ensino Primario, estivo casada con Rafael Dieste, ao que acompañou ao exilio e co que regresou logo a Rianxo. En Bos Aires, e co pseudónimo “Beatriz Galindo”, colaborou con artigos nas revistas do corazón e ademais publicou un volume de divulgación histórica co título La Edad Media (Ed. Atlántida, 1945). Antes da guerra colaborara xa na revista <P.A.N> cos artigos “Diario de sueños” e “Como parece que son las mujeres”. Recentemente editouse o seu Epistolario amoroso (A Coruña, Biblioteca Gallega, 1995) con Dieste.

Ademais prologou a obra do seu home La isla. Tablas de un naufragio (Barcelona, Anthropos, 1985) e dedicoulle outros traballos como “No aniversario de Rafael Dieste” (<Encrucillada>, nº 30, 1982) e “Semblanza cronológica de Rafael Dieste” (<Documetos A>, nº 1, 1991).

O poeta Lorenzo Varela dedicoulle o poema “A Carmen Dieste que fue una vez farol en Amsterdam”, publicado en 1960 na Gaceta de Tucumán e, posteriormente, compilado nos volumes Homaxes (Sada, O Castro, 1979) e Poesía completa (Sada, O Castro, 2000), que comeza cos seguintes versos:

De madera y cristal, junto a los barcos,
junto a los novios que en las olas sueñan
que se quieren así, como las olas,
tan juntamente en marcha hacia sí mismos.